Niall liep door de bossen, hij voelde zich daar helemaal thuis, en het was ook wel een beetje zijn thuis. Hij was een aardige reu en nooit slecht tegen andere honden. Hij was goed te vertrouwen. Hij liep rustig en relaxed. Veel aandacht gaf hij niet aan alle geurtjes om hem heem, laat die honden maar lopen dacht hij zo. Waarom zou hij ook letten op andere honden waar hij helemaal niets mee had. Veel honden vonden dat hij veel te volwassen was, hij leek wel een psycholoog vonden ze. Ook was vaak iedereen verbaast over zijn relaxte houding, die hij had tegenover iedereen goed of slecht. Elke hond zou hij kunnen vertrouwen goed of slecht. Humor had hij ook maar gebruikte dat niet op momenten waarom ze een het alleen maar erger zouden maken. Hij was een echte vriend voor goed en slecht, ook al was hij goed maar hij was ook een goede vriend voor slechte honden. Waarom eigenlijk? Omdat hij ze allemaal begreep.
Hij kon wel kattenkwaad uithalen maar alleen als hij zeker wist dat de gevolgen zijn reputatie niet zouden verpesten. Ja hij zag dat als een reputatie, het bevriend zijn met iedereen en dat iedereen hem kon vertrouwen. Hij had al veel honden geholpen die het leven niet meer zagen zitten, daar was hij goed in namelijk. Hij bleef ook altijd relaxed ook als iemand tegen hem stond te schreeuwen, hij kon dan wel lekker mee staan schreeuwen maar dat had toch geen zin en daar maak je geen vrienden mee. Hij vond zichzelf best wel een psycholoog. Niall voelde zich echt op zijn gemak in het bos en het was ook de plek waar hij het meest te vinden was, gewoon in het bos. In de stad kwam hij niet zo vaak, dat kwam omdat hij een kruising wolf was en mensen dat nog wel eens eng konden vinden, plus als ze dachten dat hij een straathond was zou hij waarschijnlijk terecht komen in het asiel waar niemand hem wou en zo naar aan het einde van zijn leven komen. Hij dacht daar liever niet aan. Hij had het meeste weg van zijn moeder die een wolf was, hij was ook in het wild geboren maar doordat hij wist dat zijn vader een hond was was hij iets meer naar het honden gebied gegroeid. Zijn moeder was een witte wolf en zijn vader was een border collie. Helaas had hij zijn vader nooit gevonden, maar terug naar zijn moeder wou hij ook niet. Hij had meer vrienden bij de honden dan bij de wolven. Opeens stond er een hond voor zijn neus. "Well Hallo"Zei hij vriendelijk en relaxed. Hij stopte met lopen en stond nu heel relaxed voor de hond..