Amillio lag op de straat zich helemaal dood te vervelen. Ze dacht nergens aan en wou ook nergens aan denken. Een tuttig vrouwtje liep langs met een even tuttige poedel. Amillio hield van kattenkwaad en ze kon het niet weerstaan kattenkwaad uit te halen met die poedel en haar vreselijke baasin. Ze glimlachte arrogant naar de poedel en wachtte tot die voorbij was gelopen. Nu kwam Amillio in actie en beet de poedel in haar staart en rende weg. Een paar meter verderop keek ze achterom, ze zag een bangeschijtert van een poedel en een vrouw die met haar tasje zwaaide naar Amillio "Scheer je weg jij schoft"Schreeuwde de vrouw en pakte haar mobiel uit haar tas. Oooh jeej nu zat Amillio is de nesten. Ze bleef nog even wachten, maar toen ze een wit busje met zwaailichten op de hoek zag komen scheuren maakte ze zich uit de voeten en rende weg. Ze rende zo snel als ze kon. Kon ze zich nog erger in de problemen brengen, Ja dat kon, ze zag een restaurant en oh daar kon je goed in de problemen. Amillio hoefde niet na te denken en ze rende het restaurant in, ze wist dat ze erg behendig was en het voor haar geen probleem was om door een restaurant te rennen met politie achter haar aan. Ze rende door de hal maar door de gladde vloer gleed ze telkens uit en knalde tegen de muren aan. De politie stond inmiddels ook al voor het restaurant waar ze allemaal gillende mensen hoorden, ja Amillio was daar binnen. De politie rende net zo ongemakkelijk door de gang als Amillio. De politie was in inmiddels dichtbij en ze rende samen rondjes om een tafel waarop een vrouw stond te schreeuwen. Amillio rende nu weer richting de uitgang en eenmaal buiten rende ze gelijk om de bocht sprong over een container en ging een verlaten steegje in. Ja ze was de politie kwijtgeraakt en Ja ze zat nu behoorlijk in de problemen. Ze hoorde voetstappen door de verlaten steeg echoën, en het was geen mens maar een hond...