finally found a pack [Only The seliona pack]

Penny liep door het bos. Ondanks ze dacht dat ze geen roedel nodig had, voelde ze zich toch eenzaam. Ze was gewend om in een grote groep te leven en had dat ook haar hele leven gedaan tot het ongeluk. Boos schudde Penny de nare gedachtes uit haar kop. Ze stond stil en keek om zich heen. Penny had gehoord van een goed/Neutrale roedel, waar zij dus wel in paste. Maar waar was die roedel? Er was maar een oplossing en dat was huilen, huilen naar de alpha. Penny richte haar neus omhoog en liet een prachtig huil geluid horen, de prachtige klanken galmde door het hele bos en verder. Penny hield van die prachtige klanken, het moest haar denken aan vroeger in de polen. Toen zij met een grote groep op reis gingen. Maar deze keer was het voor iets anders, het was voor een roedel. Ze richte haar kop weer naar beneden en spitste haar oren. Penny hoopte dat de roedel snel zou reageren.

''Call me baby. Call me baby and I'll come back to you,'' zong de jonge reu vrolijk. Vandaag was Oreo in een opperbest humeur. Zijn beste vriend Fade was naar Bounty gekomen en nu Bèta van zijn roedel, The Seliona Pack oftewel TSP. Dat was wat makkelijker, aangezien het best een mond vol woorden was. De Border Collie kwispelde vrolijk met zijn staart bij de gedachte aan Fade. Oreo wist dat hij meer dan alleen vriendschap voor hem voelde. Hij voelde liefde voor hem. Maar dat zou hij nooit aan Fade bekent maken. Stel dat Fade op teefjes viel! Dan stond hij, Oreo, leider van TSP, voor gek. Misschien trok zijn roedel dan wel helemaal geen leden meer! En een roedel zonder leden, was geen roedel meer. Dan was het een roedel-zonder-leden-roedel. En daar zat Oreo nou niet bepaald op te wachten. De reu was het liefst in gezelschap van andere honden. Hij haatte het om alleen te zijn, dan moest hij zijn grapjes met zichzelf delen. Dat was saai. Dat was ook een van de vele redenen dat Oreo een pack was gestart. Ook omdat meneer vond dat ie een geboren leider was. Vroeger was hij ook altijd de sterkste van het nest geweest - hij was enig kind geweest -. Dus tegelijkertijd was Oreo ook de zwakste, slimste, domste, knapste, lelijkste, grootste en kleinste pup van het nest geweest. Al zei hij het zelf, de reu was niet lelijk. Ook niet erg knap, eigenlijk zat Oreo ertussen in. Zoals hij bij alles zo'n beetje wel er tussenin bungelde. Alleen liefde geven en liefhebben, daar blonk de reu in uit. Ook één van de vele redenen dat hij een roedel was gestart.
Oreo stopte bij een plasje helder water en dronk een paar teugen. De vloeistof stroomde door zijn droge keel. Het was een prettig gevoel. Een huil doorklief de rustige ochtend glorie. De huil was mooi en aan hem gericht. Een hond die graag bij TSP wilde? Oreo begon automatisch te kwispelen. ''Ik kom eraan hond die graag bij TSP wil!'' riep hij vrolijk. De blue merle reu stormde het bos verder het bos in, opzoek naar de bron van de huil. Een zwart/witte schim boorde zich op het netvlies van de reu. Een teefje van ongeveer zijn leeftijd. Misschien iets jonger. Oreo stopte voor het Husky teefje. ''Heeft u de mooie huil aan mij geslaakt? De edele Oreo is hier om u van dienst te zijn. Waar kan ik u mee van dienst zijn, jonkvrouw?'' Een vrolijke twinkeling verscheen in de ogen van de jonge reu. Hij wachtte geduldig tot het teefje zou antwoorden.

Maiya zag de twee honden en ze kwamen haar bekend voor. Aha het was Oreo en Maiya wou al graag bij zijn roedel, eindelijk had ze hem gevonden. Maiya rende op hem af met en kwispelstaartte vrolijk. "Hey Oreo ik zou ook graag bij de roedel willen"Zei ze met een vrolijke stem. Ze was helemaal opgefleurd na haar depressie tijd, tenminste zo noemde mensen dat toch?. Ze had goed nagedacht en vond dat ze haar verleden gewoon moest loslaten op tijd te maken voor goede dingen, en een roedel joinen was misschien net wat ze nodig had

Ze keek eerst Oreo aan en toen Penny, Penny kende ze al wel. Ze glimlachte naar beide honden. Haar vrolijke gedrag werd erg eng voor haar, ze snapte niet dat ze zo vrolijk kon zijn naar wat ze had meegemaakt, maar je het kon dus wel want anders was ze nu niet vrolijk. Ze was een ras zuivere Australian Shepherd dus was haar staart kort en zag het kwispelen er grappig uit, om precies te zijn was haar staart 10 cm, maar wie wou dat nou weten? en waarom had ze dat in hemelsnaam onthouden?. Maiya bleef kwispelen en kijken naar de andere honden

{Sorrie een beetje kort }

[Mag Penny bij de Warriors, ze is echt heel sterk en niet bang om te vechten]

Penny ging zitten en wachtte geduldig op een antwoord. Een blue merle border collie rende naar haar toe, hij stopte voor haar. Penny keek hem vriendelijk aan. ''Heeft u de mooie huil aan mij geslaakt? De edele Oreo is hier om u van dienst te zijn. Waar kan ik u mee van dienst zijn, jonkvrouw?'' Een vrolijke twinkeling verscheen in de ogen van de jonge reu. Penny keek hem vrolijk aan. 'Hoi Oreo, ik ben Penny en ik wil graag in jou roedel, ik ben sterk moedig en kan de roedel goed verdegigen en beschermen tegen vijanden.' Penny hoopte op een taak als Warrior in de roedel, ze was echt moedig en zal de roedel goed beschermen. Ze had er dan ook geen problemen mee, als ze moest vechten en gewond zou raken. Plotseling rende er een australische herder teef op de reu af, Penny herkende haar als Maiya. "Hey Oreo ik zou ook graag bij de roedel willen"Zei ze met een vrolijke stem. Ze was helemaal opgefleurd na haar depressie tijd. Gelukkig, Penny keek haar vriendelijk aan. Maiya keek eerst Oreo aan en toen Penny. Ze glimlachte naar beide honden. Penny glimlachte vrolijk terug.

Fade had eindelijk zijn kracht ondekt, maar haast nog nooit uitgeprobeert. Daar was hij blij mee aangezien hij niet wist hoe sterk de kracht was. Hij hijgde vrolijk terwijl zijn roze tong uit zijn bek bungelde. Hij was vrolijk vandaag, de zon scheen, hij had eindelijk een Pack, hij was Beta bovendien en hij had zijn goede vriend Oreo gevonden en hij had een kracht. Al maakte het laatste hem toch een beetje verontrustend. Hij rende vrolijk door het woud, zijn staart kwispelde vrolijk en hij rende achter alles wat hij zag bewegen. Hij holde van hot naar her en sprong over alle obstakels die hij zag terwijl hij blafte, een zware, hijgende, rustige blaf. Zijn poten brachten hem overal heen terwijl zijn vacht onder de stofjes, pluisjes en blaadjes kwam te zitten. Toen hij even een kleine pauze nam en zichzelf even schoonmaakte werd hij alert door een huil, een huil naar zijn roedel. Hij blafte luid, geen idee of de andere hond hem kon horen en staakte het wassen. Hij sprong direct weer op en sprong over een boomstam heen, richting het geluid. Hij kefte nog een keer, en zijn staart ging wild op en neer. Terwijl hij zo rende dacht hij na. De kracht maakte hem machtig, zouden meer honden de Force hebben uit de roedel? Hij kan Oreon manipuleren, maar Oreon was zijn vriend, hoe kon hij hem zo iets aandoen? Hij grijnsdde even, het machtsgevoel overspoelde hem gewoon, het zou zo wel weer weggaan. Hij rendde door, hij was tamelijk verweg van de huil vandaan dus hij kwam laat aan. Hij remde af en keek naar de drie honden die daar stonden. Oreo. Onbekend. Onbekend. En zo te horen wilden ze allemaal bij de roedel. Fade kwam na een paar minuutjes tevoorschijn uit zijn schuilplaats.'Uw Béta meld zich heer Oreon.' speelde Fade het spelletje mee. Hij grijnsde en knipoogde naar beide teefjes, al voelde hij daar neit erg iets voor, zijn aandacht werd om de een of andere reden naar Oreon toegetrokken. Hij glimlachtte en ging zitten terwijl zijn staart rustig op de grond plofte en droge stofwolkjes maakte. Hij zag er een beetje sullig uit, dat wist hij, zijn tong zo buiten zijn kaken bungelend en dan die staart, maar het was gewoon om ze op te vrolijken, het serieuse werk kwam zometeen wel weer.

» .: The Seliona Pack :.
» Follow the river, and you wil end close too a wonderful pack [een Ancora pack lid]
» [ The Ancora Pack ]
» Hello? I, eeh, i want by the Selonia pack!
» protect the pack area [Muck]