We are masters of the unsaid words, but slaves of those we let slip out.

De zwarte ranke labrador teef liep door een vlakte waar ooit de tweebenige monsters hadden gevochten met elkaar. Haar zwarte vacht bewoog sierlijk heen en weerk over haar schouders terwijl ze liep. Romy haar gedachtes waren bij Mirror, een van haar pups. Haar puppies waren opgewekt door een reutje waar ze vroeger haar roedel voor had voor verlaten, de roedel waar ze geboren was met haar broertjes en zusjes. De reu die de naam Yanshi had gedragen was roedelloos, in het begin spraken ze stiekem 's nachts af. Na een paar weken nachtelijk afspreken kwam haar moeder er achter en werd ze 's nachts tegengehouden. Haar gedachten werden nu meer een dagdroom, terwijl ze verder sjokte.

''Maar mamma, ik hou van hem'' riep de kleine jonge Romy tegen haar moeder, haar geschreeuw maakte haar broertjes en zusje wakker. Haar moeder keek met een boze blik haar aan en gromde terwijl ze Romy in haar nek een beek gaf waar door ze onderdanig ging liggen. ''Het kan me niets schelen je blijft trouw aan je roedel, de roedel die voor jou zorgt.'' Zei haar moeder zachtjes met een teleurgestelde blik in haar ogen. 'Mamma, ik hou van hem en hij van mij, je kan me niet tegenhouden' Zei de jonge hond van negen maanden opnieuw.

Romy liep sjokkend over de vlakte vol scherven van de ontplofde granaten en versplinterde botten. Romy haar buik rammelde en protesteerde luidruchtig, haar neus ving de geur van een haas op, de geur ook zoet en smakelijk. Haar dunne gespierde poten zette elke stap voorzichtig neer zodat ze haas haar niet zou horen. Romy sloop steeds dichterbij tot ze op een gegeven moment een sprintje trok en de haas in zijn nek greep en hem gulzig dood beet.

Open for everyone