Boundless
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 It's mine, so paws off ~

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Vegas
Admin
Vegas


It's mine, so paws off ~ 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptyma 13 aug - 23:43

»F I N N I C K«

Het einde van de zomer begon te naderen, en dat was duidelijk te merken. Het aantal mensen in de stad nam drastisch af, en Vegas had zich ooit laten vertellen dat dit betekende dat de toeristen terug naar hun eigen land gingen. Wat toeristen waren, wist ze niet, maar ze wist wel dat ze blij was dat ze eindelijk terug naar hun eigen hokken gingen. Eindelijk zou er meer ruimte zijn om te lopen, zonder om de seconde tegen een mensenpoot aan te lopen als ze even niet uitkeek. Ook zou het een stuk rustiger zijn op het plein bij de fontein, haar favoriete rustplek. Waarschijnlijk namen die 'toeristen' zelf ook honden mee, dus deze zouden ook weer terug gaan naar hun ellendige, koude landjes. Ha, lekker voor ze. Alhoewel, hier in Boundless zou het ook niet lang meer zulk schitterend weer zijn. De herfst bracht vaak enorme winden, stormen en ander ellendig weer met zich mee. Na de herfst volgde de winter, en aan dat seizoen had het teefje al helemaal een rothekel. Sneeuw, kou, meer sneeuw, meer kou, ijzige winden, en vooral veel te weinig prooi. Ja, in de winter was het altijd doorbijten en honger lijden. Maar nooit had Vegas er ook maar over gedacht om zielig voor een deur van een mensenhuis te gaan zitten, bedelend voor voedsel of een warm onderkomen. Nooit. En hoewel het haar eigen schuld was dat ze zoveel met mensen in contact kwam - de stad was nou eenmaal een heerlijke plek om rond te struinen -, ze kon ze nog steeds niet uitstaan en blafte zich ook elke keer helemaal schor wanneer iemand te dicht bij haar in de buurt kwam met zijn verleidelijk dikke worstenvingertjes. Het enige positieve was dat die mensen zo dom waren, dat het Vegas zo af en toe lukte een lekker hapje mee te nemen van een of andere voedselopslag. Maar tja, straks zou dat ook niet meer kunnen, want dan sloten de mensen hun hokken af, bang dat er teveel kou binnen zou komen of zoiets. Wat een watjes waren het eigenlijk ook.
Met haar gebruikelijke nukkige gezichtsuitdrukking sukkelde de Australische herder door een van de vele woonwijken van de stad. Ze wierp boze blikken van links naar rechts, gewoon voor de lol. Ze kwam hier wel vaker, en de mensen hadden ondertussen wel geleerd bij haar uit de buurt te blijven. Dat gaf haar een soort van superieur gevoel. Yeah bitches, it's me. Ze had het zelfs tot zo ver kunnen krijgen, dat andere honden hier zelden hun kop lieten zien. Die moesten ook vast weten dat dit háár buurt was.
Maar wacht eens. Oh, blijkbaar wist niet iedereen dat ze hier niet welkom waren. In de verte kon Vegas het silhouet van een hond herkennen, maar doordat ze tegen de zon in keek, kon ze niet meer zien dan dat. Ze besloot deze indringer eens even op zijn dak te geven en duidelijk te maken dat hij hier niet welkom was. Ze rende op de hond af en nog voor ze hem had bereikt, schreeuwde ze: "Hé, opgesodemieterd hier!"
Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Finnick

Finnick


It's mine, so paws off ~ Av1ua1
Posts : 79
Ω : 9

Dog profile
Age: 3 years forevah'
Lifestyle: Perfectly lonely
Partner: Want a sugar cube?

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptydi 14 aug - 2:42

Het heerlijke aroma van warme chocolade drong zijn scherpe neus binnen. Het water liep de reu in de mond. Zijn koperkleurige ogen zochten om hem heen. Iedere winkel zocht Finnick af. Waar. Was. De. Winkel. Die. Chocola. Verkocht. En nee, niet de supermarkt. Daar had je van die gore één euro chocolade, niet te vreten. Andere honden vonden hem altijd raar als hij weer eens op een chocoladereep liep te sabbelen. Het spul was dodelijk vergif voor normale honden. Niet voor Finnick. Zijn lichaam was immuun voor de giftige chocola. Hij kon het zoveel eten als hij wou. Hij ging toch niet dood. Nooit. Voor eeuwig zou Finnick leven, altijd drie jaar blijven. Het onsterfelijke bestaan waar zoveel honden over droomden. En hij had het gewoon al vanaf zijn geboorte meegekregen. Immortality, noemde Finnick het. Engels voor onsterfelijkheid. De reu kon zijn force ook op andere honden gebruiken, maar die zouden dan niet zijn force krijgen, alleen de onsterfelijkheid. Een voordeel was van nooit doodgaan was in een gevecht. Hoe erg hij ook gewond raakte, hij ging nooit dood. Zijn lichaam genas vanzelf. Hoe freaking awesome was dat.
Finnick noteerde de chocoladewinkel even verderop, zo'n twintig meter van hem vandaan. Hij kon die afstand makkelijk binnen tien seconden overbruggen. De reu stelde altijd weddenschappen voor zichzelf op, om de tijd te doden. Finnick leefde al vele jaren. Toen hij geboren werd, op straat, regende het heel hard. Het was speciale regen, de regen die hem Immortality gaf. Zijn andere siblings en ouders kregen geen force; zij lagen veilig onder een afdakje. De reu was inmiddels bij het winkeltje aangekomen. Snel keek Finnick om zich heen. Niemand te bekennen. Hij glipte de winkel binnen en stal snel een verse reep chocola. De reu vluchtte de zaak weer uit en verdween in de mensenmassa. Het was een aardig drukke dag in de stad. Iets té druk voor het gevoel van de Australische herder. Hij zocht de straat die hem zou leiden naar de afgelegen woonwijken. Finnick vond die al vrij snel. Hij vluchtte de smalle straat in en kwam zo bij de woonwijken. Net toen hij een plekje wilde gaan zoeken werd er iets naar hem geroepen. "Hé, opgesodemieterd hier!" De stem klonk niet al te vriendelijk. Met de chocola nog in zijn bek keek Finnick verward naar een teefje die naar hem kwam toegerend. De reu legde rustig de chocoladereep neer op de grond en keek toen het teefje weer aan. Zijn blik sprak boekdelen. Emoties verbergen kon hij perfect. "Vanwaar die vijandigheid als ik mag vragen? Je kent me niet eens." sprak zijn stem beheerst. Hij liet zijn ogen even afdwalen naar de reep.

Terug naar boven Ga naar beneden
Vegas
Admin
Vegas


It's mine, so paws off ~ 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptydi 14 aug - 23:08

Oh, de hond had haar blijkbaar dus wel opgemerkt. Misschien was hij onbewust hierheen gelopen of wist hij helemaal niet van Vegas af, maar nog was dat geen goede reden om hier ongestraft rond te kunnen lopen. Leuk, nieuwelingen bang maken, een van haar favoriete bezigheden hier in de stad. Nog voor ze de hond had bereikt, had ze hem helemaal in haar opgenomen. Een reutje van ongeveer dezelfde leeftijd als zij had. Waarschijnlijk was hij iets groter, maar Vegas zelf was dan ook niet een van de grootste honden. Hij was een ook een Australische herder, maar hun vacht leek in de verste verte niet op elkaar. Ergens leek het alsof ze een verloren broer of zoiets bestormde, maar dat kon niet. Ze wist donders goed dat ze maar één broer had, en een of ander vaag halfzusje. In ieder geval: hij leek een makkelijke prooi. Leuk, had ze ook weer wat te doen deze middag.
Toen Vegas hem had bereikt, merkte ze dat de reu wel erg kalm was. Iets te kalm, eigenlijk. Hij legde iets op de grond, en nieuwsgierig keek ze ernaar. Wacht eens, was dat chocola? De zoete, sterke geur van het voedsel drong haar neusgaten in. Inderdaad, chocola! Wat deed hij daar nou weer mee? "Vanwaar die vijandigheid als ik vragen mag? Je kent me niet eens.' De woorden van de reu deden Vegas opkijken. Ze schudde haar kop en probeerde haar aandacht niet weer af te laten leiden door de overheerlijke chocoladereep die zo'n beetje voor het grijpen lag. Ze wist dat ze het niet mocht eten, chocola kon haar namelijk gemakkelijk doden. Het kon elke hond doden. Waarom was hij dan zo gek om zo'n hele reep mee te nemen? Was hij van plan zelfmoord te plegen?
Focus. Focus Vegas. Wat had hij ook alweer gezegd? Ohja. Nonchalant keek ze hem aan. "Ik heb bij voorbaat een hekel aan iedereen die mijn terrein betreed," vertelde ze hem. Er was een lichte snauw als ondertoon te vinden. "Dus ik verzoek je vriendelijk je vergif weer met je mee te nemen en een eigen buurt te zoeken, indringer." Ze bleef hem scherp aankijken en probeerde zich niet af te laten leiden door de verlokkelijke geur onder zich. Wees sterk, wees sterk! hield ze zichzelf voor.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Finnick

Finnick


It's mine, so paws off ~ Av1ua1
Posts : 79
Ω : 9

Dog profile
Age: 3 years forevah'
Lifestyle: Perfectly lonely
Partner: Want a sugar cube?

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptydo 16 aug - 5:07

"Ik heb bij voorbaat een hekel aan iedereen die mijn terrein betreed," snauwde het teefje licht. Right, het was er dus zo een. Finnick kon daar prima mee dealen. Nonchalant plofte hij op zijn kont en keek de hond voor hem ongeïnteresseerd aan. "Dus ik verzoek je vriendelijk je vergif weer met je mee te nemen en een eigen buurt te zoeken, indringer." Het was een verzoek die Finnick meteen de prullenbak ingooide. "Ik heb een advies voor je; trek niet te snel vooroordelen. Zo schrik je iedereen af." Al leek dat ook haar bedoeling te zijn. Dit was haar territorium. De reu keek naar zijn chocoladereep. Hij kon het niet langer meer uitstaan. Hij moest nu een hap nemen. De energie door zijn lichaam voelen gieren van genot. Finnick nam snel een hap van de bruine reep. Met smakgeluiden at hij het gulzig op. Hij slikte het luid door. Zijn ogen gleden naar het teefje. "Interesse voor ook een stukje?" Hij keek haar uitdagend aan. Zijn houding nam een andere pose aan; geheimzinnig. Finnick vond het heerlijk om andere honden te zien twijfelen. Waarschijnlijk zou deze teef dat ook doen, maar honderd procent zeker was hij daar niet van. De zon scheen ondertussen fel op de twee levende wezens neer. "Wees niet bang. Het is niet dodelijk.. Tenminste niet voor mij." zei hij langzaam, het aroma van duivels plezier droop er van af. Finnick nam nog een hap van de reep, hopend dat hij de hond in verleiding kon brengen. Hij wist niet wat voor reactie hij nu aan het uitlokken was. Misschien zou ze de verleiding niet kunnen weerstaan en toehappen. Misschien zou ze hem aanvallen, al was hij niet bang om gewond te raken. Healen zou de reu toch wel. "Zo wat gaat je keus worden. pretty girl?" Hij keek haar even aan. Het sarcasme droop van de laatste twee woorden af. [color=black]"Tell me you answer..[/b] vervolgde Finnick zacht. Afwachtend bleef hij op zijn plek.

-Sorry, voor kortheid, moest eten-
Terug naar boven Ga naar beneden
Vegas
Admin
Vegas


It's mine, so paws off ~ 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptydo 16 aug - 21:50

Met een overduidelijk geïrriteerde blik volgde Vegas de bewegingen van de reu nauwlettend. Ze wilde hem laten weten dat ze hem in de gaten hield, dat hij dus geen plotselinge dingen kon uithalen, want daar zou hij zwaar voor moeten boeten. Maar hij leek zoiets niet echt van plan te zijn. Hij reageerde uiterst kalm en nonchalant. Een verrassingsaanval zat er niet echt aan te komen. "Ik heb een advies voor je; trek niet te snel vooroordelen," waagde hij het om te zeggen. Pff, ging hij haar nou vertellen hoe ze iets anders moest aanpakken? No way dat ze zich de les liet weten door zo'n indringer. "Zo schrik je iedereen af." Vegas' bovenlip krulde een beetje op uit frustratie, maar ze besloot al snel deze hele houding van zich af te schudden. Nee, ze ging hem niet laten merken dat hij ervoor kon zorgen dat ze zich opwond om vrijwel niets. In plaats daarvan zei ze op een poeslief toontje: "Misschien is dat ook wel de bedoeling, betwetertje?" In haar kop moest ze bijna kokhalzen van haar eigen toon, maar ze moest de indringer even zijn plaats wijzen.
De reu bleef, net zoals zij, maar naar zijn chocoladereep staren, tot hij er uiteindelijk een hap van nam. Vol walging zag Vegas hoe er een groot stuk van het bruine goedje in zijn bek verdween en bijna zonder te kauwen werd doorgeslikt. Hij bood haar een stukje aan, maar ze ging niet op het aanbod in. Ze liet zichzelf niet vergiftigen. Slimme techniek hoor, jochie, maar zo makkelijk schakel je deze tegenstander niet uit. Hij probeerde het nog een paar keer, maar ze viel niet voor zijn uitdagende blik. Vegas keek toe hoe hij nog een hap nam. Ze was benieuwd hoe lang het zou duren voor het gif zich in zijn hele lichaam had verspreid, waar hij uiteindelijk onder zou bezwijken. Stiekem hoopte ze dat het recht voor haar neus gebeurde. "Zo, wat gaat je keus worden, pretty girl?" Opnieuw kreeg het teefje de neiging om te kokhalzen, en deze keer kwam dat door de toon waarmee de reu sprak. Jakkes. Ze vermande zichzelf, rukte haar blik los van de half opgegeten chocoladereep die tussen beide honden in lag, en keek de reu met samengeknepen ogen aan. "Ik laat me niet gek maken. Chocola is giftig voor iedere hond, dat weten we allemaal." Ze wachtte even, benieuwd naar zijn reactie. Hij zou zelf de gevolgen van een overdosis toch wel weten? "Ik kijk liever toe hoe jij de rest van dat zoete spul naar binnen werkt, om vervolgens compleet van de wereld te raken." Ze voegde daad bij woord en ging recht tegenover de reu zitten. Haar blik brandde in de vacht bij zijn borstkas, waar ze naar zou blijven staren tot het uiteindelijk zou ophouden met bewegen.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Finnick

Finnick


It's mine, so paws off ~ Av1ua1
Posts : 79
Ω : 9

Dog profile
Age: 3 years forevah'
Lifestyle: Perfectly lonely
Partner: Want a sugar cube?

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptyzo 16 sep - 2:23

Finnick genoot met volle teugen van de chocola die zijn smaakpapillen naar een andere wereld bracht. Jammer dat normale honden hieraan stierven. Al was het een goed alternatief voor zelfmoord. Hij zou nooit dood gaan ook al zou de reu nog van een klif springen, genezen zou zijn lichaam toch wel. "Misschien is dat ook wel de bedoeling, betwetertje?" was het antwoord van de teef, haar stem klonk poeslief. Om van te kotsen, dacht de reu. Niet onder de indruk keek Finnick op naar het teefje. Hij werd zo vaak een betweter genoemd. Misschien was de reu het ook wel een beetje, maar de vele kennis die hij had opgedaan in zijn lange leven was nuttige informatie voor andere levende wezens. "Ik laat me niet gek maken. Chocola is giftig voor iedere hond, dat weten we allemaal." voegde de teef er nog aan toe. "Ik kijk liever toe hoe jij de rest van dat zoete spul naar binnen werkt, om vervolgens compleet van de wereld te raken." Finnick nam uitdagend nog een hap van de bruine reep. Zijn ogen weerspiegelden het duivelse genot die hij op dat moment voelde. "Popje, jij zou aan het vergif van chocolade bezwijken. Ik niet. Mijn lichaam is er immuun voor," zei hij zacht. De reu stond op en nam een statische houding aan. "Zie je? Ik ben zo gezond als een vis." antwoordde Finnick met duivels plezier. "Ik kan je diezelfde immuniteit geven.. Als je tenminste voor eeuwig wilt leven en iedereen om je heen ouder zien worden en vervolgens ziet bezwijken aan de dood. Geloof me, na een paar jaren doet het je niks meer." Zijn stem was laag en geheimzinnig. Finnick at het laatste deel van de chocola op. Zijn roze tong likte de laatste bruine restanten weg die aan zijn bek kleefden. "Je hebt niet eeuwig de tijd om een antwoord te geven op mijn aanbod." lachte hij sarcastisch. Het is jouw leven. voegde de stem in zijn hoofd er aan toe. Finnick wist dat het een moeilijke keuze zou zijn voor haar. Dat was voor iedere hond geweest die hij had ontmoet. Het overgrote deel had altijd nee gezegd. Sukkels waren dat. Kregen ze de kans om voor altijd te leven, sloegen ze het aanbod af! Ach, het was hun eigen keuze geweest.

Terug naar boven Ga naar beneden
Vegas
Admin
Vegas


It's mine, so paws off ~ 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Emptyma 17 sep - 19:42

Vegas luisterde maar half naar wat de reu te zeggen had. Het ging haar eigenlijk niets aan en een uitleg voor het magische feit waarom hij chocola kon eten boeide haar ook niet zoveel. Ze wilde dat hij weg ging en haar weer alleen liet, zodat ze verder kon gaan met het regeren van haar wijk. Haar mond was gevormd in een uitdrukkingsloze streep, haren ogen stonden evenmin geïnteresseerd. Toen hij bij het gedeelte kwam waar hij vertelde dat hij haar ook onsterfelijk kon maken, haalde ze minachtend haar neus op. Dat had ze niet nodig. Een eeuwigheid leven, het leek haar eerlijk gezegd echt een hel. Een heel aantrekkelijk voorstel was het dus ook niet. Daar kwam bij dat het vast een of ander verzinsel was. Welke hond was nou onsterfelijk? Dat kon niet. Dat ging tegen alle wetten van de natuur in. Niemand was onsterfelijk, iedereen moest hun grootste angst eens in hun leven onder ogen zien. "Je hebt niet eeuwig de tijd om een antwoord te geven op mijn aanbod," merkte hij na een tijdje op, toen Vegas niet reageerde. Even trok er een grijns rond haar lippen door de opmerking, die - hoe graag ze het ook wilde ontkennen - precies in haar straatje van humor viel. Onwillig vond ze hem meteen een stuk aardiger, maar daarna haalde ze vlug het idee voor haar hoofd dat hij haar onsterfelijk wilde maken. Met een toverstafje en wat elfenpoeder. Nee. Slechte hond. "Waarom denk je dat ik op zo'n stom aanbod zou ingaan?" vroeg ze. "Hoeveel arme wezens heb je al met je belachelijke kracht te pakken gekregen?" Ze snoog nogmaals. "Als je onsterfelijk bent, zit er ook geen avontuur meer in je leven. Je weet toch dat je blijft leven, hoe diep het ravijn waar je in valt ook is." Ze zwiepte een paar keer woest met haar staart van links naar rechts om aan te geven dat ze hiermee het aanbod weg wilde wuiven. Hierna veerde ze overeind, kwam wat dichter bij de reu, en bleef met haar gezicht vlak voor zijn kop hangen. "Als je nu klaar bent met je sprookjes, kun je dan alsjeblieft opsodemieteren?"
Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Gesponsorde inhoud





It's mine, so paws off ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's mine, so paws off ~   It's mine, so paws off ~ Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
It's mine, so paws off ~
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Boundless :: HOME, SWEET HOME :: RESIDENTIAL-
Ga naar: