Smexy Gay Lord {Fade}

Op zijn gebruikelijke sukkelpasje draafde Oreo door het mulle zand dat zich naast de spoorwegen bevond. Iedere dag kwamen hier treinen langs. Sneltreinen, stoptreinen etc. etc. De reu kende ze allemaal en wist ook precies op welke tijden de verschillende treinen aankwamen en vertrokken. De reizigers kenden Oreo allemaal. Of in ieder geval de vaste arbeiders die iedere dag met het openbaar vervoer naar hun werk gingen. Ze noemden hem 'Fikkie'. Ja, hij was een ware hype hier. Alleen had de grote reu geen flauw benul waarom of waar de naam Fikkie vandaan kwam. Het boeide Oreo ook niet zoveel. Het belangrijkste waren de lekkernijen en snacks die hij hier altijd kreeg toegestopt als hij de zielige hond uithing. Van onder een oude treinwagon bekeek Oreo het station. Maandag, 18u, een druk tijdstip op een drukke dag. De perfecte gelegenheid om wat eten te bedelen. De border collie reu kwam keek van links naar rechts. De kust was veilig, geen bewakers te bekennen. Als een inktvis die op jacht was, schoot hij vooruit. Zijn tweekleurige ogen bleven het perron afspeuren. Zijn neus rook heerlijke aroma's van vers voedsel. Oreo liet zijn roze tong uit zijn bek bungelen. Het was etenstijd. Snel schoot de reu onder een koperen bankje vol met kauwgom. Jakkes, straks werd zijn vacht nog vies van dat kleverige roze spul. Het leek wel baby kots. Al snel signaleerde Oreo een hotdogkraampje. Zijn gebruikelijke stek. Zielig kwam de reu onder het bankje vandaan. Hij liet zijn oren somber hangen en trok een licht pruillipje, wat hij had afgekeken bij de mensen. Ja, hij was een ware genie. Al vond hij het zelf. Oreo overbrugde de paar meters tergend langzaam. De man achter het kraampje keek hem medelevend aan. Ongezien liet hij een hotdog vallen. Vers van de pers. Oreo snelde er naartoe, pakte de hotdog en verdween de struiken in. De man bleef verward achter. Die hond was toch gewond?
Oreo ging trots met zijn vangst onder de oude treinwagon liggen. Smalend keek hij naar het broodje. Hongerig zette hij zijn witte tanden in het voedsel en at het met hoog tempo op. Een boer ontvluchtte zijn bek. Voldaan viel hij in een lichte slaap.

-Alleen Fade-