I- im sorry! [& Honey]

Boos snelde Muck over het gras, hoe durfde ze! In zijn hoofd speelde een hele film af. Hij vocht met ze, schreewend rende ze weg. Tevreden keek Muck ze na. Tja, als hij dat in het echt ook zou durven zou hij wel weten wie er de baas was.. Plots stond Muck stil, wat was hij ook dom. Hoe kon hij uit zijn huis weglopen!? Alleen zou hij het nooit overleven! En zijn moeder.. Hij had haar gewoon achter gelaten! Tranen liepen uit zijn ogen en vielen op de grond. Hij had zijn moeder gewoon achter gelaten, en dat nog bij de mensen! Half snikkend ging hij onder een struik liggen. Muck voelde dat zijn ogen dicht vielen, snel opende hij ze weer. Weer vielen ze langzaam dicht, dit keer liet hij het maar gebeuren.

Met een gaap kwam hij weer op de wereld. WAT!? Hij had geslapen! Hoe dom kon je zijn! Snel keek hij om zich heen, gelukkig was het rustig. Snel kwam hij uit de struiken vandaan en begon te rennen. Hij moest zijn moeder redden! Dadelijk zoude ze haar doden! Zo snel hij kon rende Muck de kant van de stad op, naar zijn moeder. Hij rende en rende, plots botste hij tegen iets aan. Met een harde bonk kwam hij op de grond terecht. Geschrokken keek hij voor zich. Een eindje verderop lag een rood oranje hondje. He was een teef en ze was ongeveer even groot als hijzelf. ' H-het spijt me' Stotterde hij. Even knipperde hij met zijn ogen, wat was het plots warm...

[Srry, flutje. Hopenlijk kun je er wat mee..]