Boundless
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Devon

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Devon

Devon


Devon Av1ua1
Posts : 63
Ω : 2

Dog profile
Age: 6 years
Lifestyle: Solitair
Partner: Love is as delicate as glass; once broken it can be fixed, but there will always be cracks.

Devon Empty
BerichtOnderwerp: Devon   Devon Emptydi 22 mei - 11:36


Devon 97v87a
Naam Devon
Geslacht Reu
Leeftijd 6 jaar
Ras Duitse Herder
Ouders I don't care... They didn't care about me either.
Siblings I hope they're still alive.

Ogen Helder bruin
Vacht Crème-wit, met een ietwat donkerdere vlek van zijn onderrug tot en met zijn staart. Devon's vacht is dik, wat soms nog wel eens moeilijk schoon te maken, waardoor hij er soms wel eens bij kan lopen als een soort oude dweil.
Bouw Devon is een brede en redelijk gespierde hond. Hetgeen wat aan hem het meest opvalt is zijn uitstekende conditie; ook kan hij zeer geruisloos sluipen. Daar tegenover staat dat hij niet echt snel en zeker niet wendbaar is.

Verleden
Een schat van een puppy; dat is wat Devon zou zijn geweest als hij een normaal huishouden terecht was gekomen. Het zou een leuke hond zijn geweest, een slim geduldig herdershondje met begrip en oprechte liefde voor zijn baas. Helaas is dat er nooit van gekomen.
Devon's moeder, Felicia, was gewoon een ordinaire zwerfhond. Een bruingekleurde herder, die op jonge leeftijd haar eerste nestje van vier puppy's kreeg. Nooit heeft Devon de tijd gehad om ernaar te vragen, maar waarschijnlijk wist ze niet eens wie nou de vader van het nestje was.
Felicia was geen al te beste moeder. Ze was soms dagen weg terwijl het nestje uitgemergelde pups hoopvol op haar zaten te wachten, verscholen in een donker steegje. Het was dan misschien ook niet vreemd dat de pups werden gestolen en verkocht. Devon kwam terecht bij een man die honden fokte voor hondengevechten. Ook gebruikte hij zelf honden voor hondengevechten, en Devon leek hem een ideale vechter.
Dat was hij ook. Devon bleek uit te blinken in het vechten. Hij kweekte gemakkelijk spieren en conditie. Hij was erg fanatiek, met name omdat hem een aantal zweepslagen te wachten stonden wanneer een gevecht niet succesvol was verlopen. In het begin leek het vanzelfsprekend om te doen wat de baas wilde, te vechten voor zijn lol, tot bloedens aan toe een hond te verwonden en soms zelfs te doden. Maar er knaagde iets bij Devon. Het voelde niet goed om andere honden pijn te doen, het leven af te nemen. Zij hadden hem toch niets misdaan? Ook hadden ze zijn baas niets misdaan...
Naarmate de tijd verstreek en Devon zich begon te ontwikkelen tot een volwassen hond begon het hem allemaal steeds meer dwars te zitten. Hij twijfelde en zijn aarzelingen maakten de resultaten van de hondengevechten er niet beter op.
Devon was bijna volwassen toen de waanbeelden begonnen. Ze overvielen hem tijdens een hondengevecht. Hij was aan de winnende hand toen er plotseling een peleton bebloedde puppy's verscheen. Het leidde Devon, logischerwijs, enorm af waardoor hij bijna stierf aan bloedverlies, door de wonden die hij door zijn onoplettendheid had opgelopen.
De waanbeelden verschenen bij vrijwel alle gevechten die volgden, en na een hoop zweepslagen werd Devon letterlijk de deur uitgeschopt. Hij was niet meer welkom bij de plaats waar zijn thuis was geweest.
In de tijd erna sloeg Devon zich door het leven als zwerfhond. Hij vond zijn eten in de prullenbakken en kwam meer te weten over de waanbeelden. Hij leerde ze te manipuleren zodat sommige vreselijke scènes die zich toonden minder erg werden. De waanbeelden zetten Devon op scherp, ze maakten hem telkens aan het schrikken en baarden hem veel zorgen, aangezien hij nooit wist of ze nep of echt waren. Inmiddels had Devon de label 'schizofreen' al opgeplakt gekregen van zijn medezwerfhonden die hij wel eens tegenkwam. Het waren geen vrienden en hij ging er weinig mee om, maar ze konden allemaal zien dat er iets mis was met Devon. Hij raakte min of meer depressief en zag de lol van het leven niet bepaald meer in.
In zijn derde levensjaar glinsterde een lichtpuntje aan de horizon. Hij raakte bevriend met een andere zwerfhond. Een schat van een teefje, Raya. Ze begreep zijn waanbeelden-probleem en was vaak bij hem. Ze spraken veel met elkaar en het was de enige hond waaraan Devon al zijn geheimen, gedachtes en zorgen bij kwijt kon. Raya wees hem erop dat het vreemd was dat hij de waanbeelden kon manipuleren en dat het misschien wel een Force kon zijn. Dat maakte een hoop bij Devon los, er viel een enorme last van zijn schouders nu hij wist wat hij mogelijk had. En het was geen ziekte, het was een kracht, een Force. Iets waar sommige honden behoorlijk wat respet voor toonden.
Devon kreeg te maken met liefde. Raya had van het eerste moment zijn hart al veroverd. Hij was helemaal smoor op haar. De dag dat Devon zijn liefde voor haar wilde opbiechten veranderde er meer dan hem lief was. Toen hij Raya erover wilde vertellen verschenen er waanbeelden. Griezelige waanbeelden die hem de haren overeind deden staan, en Devon deed wat hem te doen stond. Hij concentreerde zich en manipuleerde de beelden dusdanig en zó gefocust dat ze verdwenen. En met het verdwijnen van de waanbeelden verdween Raya ook in het niets. Als sneeuw voor de zon.
Het was méér dan een klap in zijn gezicht toen hij ontdekte dat Raya slechts een hersenspinsel was, een waanbeeld, een fantasie, een illusie. Het brak zijn hart, het verscheurde Devon tot er slechts een kille leegte in hem over was. Een zware depressie die hem deed smeken om te sterven. Hij wilde niet meer leven op deze wereld, hij wilde niet dat er vanalles mis met hem was en hij wilde niet dat hij de werkelijkheid niet meer van dromen kon onderscheiden. Hij wilde gewoon normaal zijn. Maar dat was hij niet.
Toen Devon's vierde levensjaar bijna overliep in het vijfde pakte hij zijn leven weer op. Hij vertrok uit de stad waar de mensen leefden naar de bossen en de natuur. De frisse lucht van de natuur spoelde de nare gedachtes uit zijn hoofd weg en de depressie werd minder, het was deels verdwenen met hier en daar een lichte terugval. Devon besloot zijn leven te besteden aan reizen, ervaringen opdoen en misschien anderen van dienst te zijn, hoewel hij geen gezellige hond was. Maar hij wist wel dat hij niet wilde dat anderen ook zo in de put kwamen te zitten als hij, en Devon beloofde zichzelf dat hij niemand die hij kende zoiets zou laten overkomen.

Karakter
Devon is vaak sarcastisch en cynisch, en hierdoor wil hij nog wel eens een botte en afstandelijke indruk maken, maar van binnen is hij goedaardig. Hij wil graag helpen en is de beste luisteraar die je kunt vinden. Een geheim blijft een geheim, zelfs al zou iemand hem een mes op de keel zetten. Adviezen en wijze raad geeft hij met alle plezier en hij raakt ook niet verveeld van een lang verhaal. Zelf is hij echter geen prater. Hij kropt dingen behoorlijk op en uit zich bijna nooit zoals hij zich écht voelt. Ook zit hij nog wel eens in over de waanbeelden die hem nog altijd teisteren, hoewel ze hem niet meer zo overdonderen als vroeger nu de grip op zijn Force beter wordt. Hij oefent nog, hoewel hij het projecteren niet te veel wilt oefenen. Soms gaat het gewoon vanzelf omdat de beheersing niet helemaal tiptop is en de waanbeelden soms behoorlijk wat emoties kunnen losmaken.
Afgezien van zijn Force heeft Devon een stalen zelfbeheersing, maar áls hij eenmaal de beheersing verliest is er ook echt niets meer te redden. Met jaren vechtervaring en het verliezen van de controle wordt hij een koelbloedige moordenaar, maar om hem zover te krijgen moet je wel de juiste snaren vaak genoeg zien te raken.

Force
Naam Force Embroiled Delusion
Beschrijving Force Bij deze Force vormen zich waanbeelden in Devon's hoofd. Het is een zeer moeilijk te beheersen Force; na jaren oefening heeft hij er nog maar weinig grip op. De waanbeelden kunnen van alles zijn, van zingende chibi-koekjes tot galspuwende zombies. Wat in elk geval wel zeker is is dat ze levensecht lijken, maar dat gelukkig niet zijn; ze bestaan enkel uit beelden en geluiden en kunnen geen fysieke pijn of iets dergelijks veroorzaken. Devon is in staat de waanbeelden ietwat te manipuleren en aangenamer of minder aangenaam te maken, maar niet volledig te onderdrukken of totaal te veranderen. Hij kan de waanbeelden ook projecteren zodat anderen ze ook zien.

If you don't know where you are going, any road will get you there
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Devon
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Boundless :: CREATION :: CHARACTERS-
Ga naar: