Boundless
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexIndex  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  ZoekenZoeken  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Liarth

Liarth


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 123
Ω : 51

Dog profile
Age: ;; 5 years
Lifestyle: ;; solitair
Partner: ;; WHAHAHA

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptydi 5 jun - 3:59

L I A R T H
God knows what is hiding in those weak and sunken lies
Fiery throng of you muted angels giving love but getting nothing back

Het water kletterde. je zag de druppels omhoog spuiten, en uiteindelijk weer neervallen in het water, waarna ze hetzelfde rondje keer op keer deden. En dit vond men mooi, dit deed men goed in de ogen. Dit maakte men blij. Mooie gedachten, dat als je er een glimmend rondje in gooide - door de mond van de mens ook wel muntstuk of simpelweg munt genoemd - erin gooide, een wens deed, die dan uit zou komen. Het was bijgeloof, en dus geloofde ze er niet in. En was de mens dan teleurgesteld als de wens niet uitkwam? Nee, die gingen gewoon door met hun leventje, het zou ooit wel een uitkomen. Pfft, verspilling van het muntstuk. Dat criminelen de muntstukken niet uit het water viste om er vervolgens iets van te halen.

Liarth zetten haar voorpoten op de lage rand van de fontein. Ze kon haar eigen kop in het heldere water zien, dat soms wat vervaagde als druppels die uit hun baan waren gevlogen in het beeld kwamen. Een zon deed het water schitteren, en accentueerde de golven en kringen die in het water ontstonden nog meer. Het was om aan te zien, het deed niet pijn aan je ogen. Zo licht was het nog niet. Door het heldere water heen zag ze de muntstukken. Ze waren brons gekleurd, niet zilver en goud. Die munten hadden meer waarde. Daarom kwamen die wensen niet uit. Die mensen waren gewoon te gierig om er wat meer aan uit te geven, en daarom staken zelfs de hebberige handjes hun handen niet in het water om de bronzen muntstukken te pakken. Het leverde amper iets op. Alles bij elkaar misschien iets, maar dan liep je met al dat gewicht rond. De neiging was groot om ook een brozen muntstuk te pakken, om nader te bestuderen. Maar gut, straks kwam de wens van die arme stakker niet uit. Ze schudde haar kop, en zette al haar vier poten weer op de grond. Op de grijze tegels, die hard en koud onder je poten voelden.

De teef liet toen haar hazelnoot kleurige ogen over de grond glijden. Het was een groot plein, en aan de zijkanten stonden enkele gebouwen. Winkels of huizen, de mensen krioelden als mieren erin en eruit. Niemand schonk aandacht aan haar. Zij dachten zeker dat ze bij iemand hoorde. Bij één van de andere mensen. Nou, zij ging niet als een mak hondje aan een lijntje een mens gehoorzamen. Ze moest er niet aan denken. Ze was eigen baas, ze had zo haar eigen regels en leidde haar eigen leventje. Haar eigen miserabele leventje, waar niks gebeurde. Zo af en toe kon ze met een soortgenoot spelen. Maar in dit geheel nieuwe gebied voor haar, moest ze haar soortgenoten kennen. Van één of andere reu had ze gehoord dat er nieuwe packs waren. Nieuwe roedels. Nou, ze ging zich maar niet ermee bemoeien, kreeg je alleen maar moeilijkheid. Zo'n roedelleider was net een mens, je moest hem gehoorzamen. En die leden - onderdanen - deden het ook nog gewoon. Ze waren gewoon te zielig om zelf te bepalen wat ze deden. Áls ze ooit in een pack zou zitten, dan zou ze die leiden. Dan kon zij de mens spelen, haar onderdanen manipuleren en zelf op haar luie gat zitten. Dan zou ze onderdanen aannemen die alles voor haar regelden, zodat ze zelf een lui leven had. Soms moest ze dan die regelmensen op hun plek zetten, maar that's it. En dan zouden het lieve forceloze hondjes zijn. Stel je voor, schoot er één een bliksemschicht op haar omdat ze er niet eens mee waren. Ja dááhaag. Dat was punt 1. Punt 2 was: ze haatte die stomme magische krachten. Ze waren geen mythologische wezens.

OOC: Voor Vegas!

Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.biz
Vegas
Admin
Vegas


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptydi 5 jun - 4:53

Met een grote geeuw opende Vegas langzaam haar ogen. Ze keek loom in het rond, voelde de hete zon op haar vacht branden. Een middagdutje in de schaduw was er niet vanaf kunnen komen, aangezien alle schaduw al was ingepikt door mensen of gevaarlijk uitziende groepjes honden. Niet dat Vegas snel bang was, maar met deze hitte was ze niet in staat om iemand eens flink op zijn nummer te zetten. Veel te veel moeite. Energie was al zo makkelijk verspild op warme dagen zoals deze. Zelfs als je niets deed, zorgden de zonnestralen en de bedrukkende hitte ervoor dat je kostbare energie langzaam maar zeker weg sijpelde uit je zwakke lichaam. Zie dan nog maar eens een hond af te blaffen.
Ook vandaag besloot Vegas naar het plein te gaan, naar de plek waar de enige verkoeling te vinden was die de mensen níet in hadden gepikt. De fontein was van haar. Oké, hij was niet echt van haar, maar ze had hem gewoon geclaimd. Andere honden joeg ze er weg, die moesten maar lekker verder gaan zoeken. Nadat het teefje zich overeind had gehesen, liep ze haar vertrouwde route naar de fontein. Bij voorbaat dacht ze na over hoe ze mogelijke plek-pikkers de stuipen op het lijf zou jagen zonder dat het uit zou lopen op een gevecht. Ze zou gewoon keihard kunnen gaan blaffen, misschien een paar scheldwoorden roepen. Jongere honden waren makkelijk te intimideren, de oudere hielden het al gauw voor gezien. Die beweerden 'wijs' te zijn, en hun 'wijze' besluit was dan om als een zielig, hulpeloze zak rimpels piepend achteruit te deinzen om al snel in de mensenmassa te verdwijnen. Daar kon Vegas echt van genieten. Andere honden pesten was geweldig, zeker als er nogal gevoelig op gereageerd werd.
Na nog enkele meters af te hebben gelegd, kwam Vegas aan op het maar al te bekende pleintje. Het zag er, zoals gewoonlijk, zwart van de mensen. Het duurde even voor het teefje zich een weg naar de fontein had kunnen banen. Al die mensen die voor haar poten liepen, bah. Het liefst had Vegas ze allemaal één voor één in hun sappige, mollige kuiten gebeten, maar ze wist dat ze dan aan de stok zou krijgen met die monsters. Ach, het was hun schuld dat ze voor haar poten liepen. Ze verdienden het eigenlijk wel, een flinke snauw. De mensen moesten maar eens afleren dat honden geen speeltjes waren. Honden hoorden niet aan een zielig lijntje te lopen, of achter een balletje aan te rennen om deze vervolgens weer braaf terug te brengen naar hun baasjes. Vernederend, vond Vegas het. De mensen dachten alleen aan hun eigen plezier.
Met dichtgeknepen ogen tegen de zon tuurde het teefje naar de fontein, háár fontein. En verrek, ja hoor. Een andere hond die wel heel vervaarlijk dicht bij haar plekje zat. Ze zuchtte geïrriteerd. Door middel van een snelle analyse van geur kon Vegas erachter komen dat ze te maken had met een ouder teefje. Oké, geen groot gevaar dus. Ze deed een paar vlugge stappen naar voren tot de afstand tussen de twee honden verkleind was naar zo'n 5 meter. Vegas kwam van achteren aangelopen, zodat het teefje haar eerst zou moeten ruiken wilde ze weten wat voor gevaar er achter haar liep. "Wat moet jij hier?" blafte Vegas uiteindelijk.

Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Liarth

Liarth


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 123
Ω : 51

Dog profile
Age: ;; 5 years
Lifestyle: ;; solitair
Partner: ;; WHAHAHA

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptywo 6 jun - 4:39

L I A R T H
God knows what is hiding in those weak and sunken lies
Fiery throng of you muted angels giving love but getting nothing back

Liarth keek, met een mengeling van walging en interesse naar de wezens die zich mensen noemden. Volgens haar wilde ze niet onder dezelfde klasse "zoogdieren" behoren. Deze wezens waren gewoon volstrekt gestoord. Wat ze allemaal aanrichten op deze aarde. Wat ze allemaal wel niet verpest hadden. Hoeveel dieren die ze wel niet als onderdanen hadden gemaakt. Nou, haar zouden ze never nooit te pakken krijgen. Ze slenterden rond over het plein, met hun vette lichamen. Ze zat zicht tegen de muur van de fontein, in de weinige schaduw die het bouwwerk kon bieden. En daarbij waren niet de mensen vreselijk, die hónden die erbij hoorden. Ze waren gewoon te sneu om voor zichzelf te kunnen zorgen. Ze konden los komen, weg rennen. Ze konden een leven zoals hun leiden. Maar dat deden ze niet. Ze wilden namaak vlees eten, in een warm huis zitten, beetje poepen waar iedereen bij stond te kijken. En ze vonden het een mooi leven ook! Ze hielden van hun dictators, ze hielden ervan. Ze wilden een lui leven. In haar ogen was het smerig, vies en uitermate zielig.

Haar pikzwarte neus had een nieuwe geur opgemerkt. Maar ondanks dat, bleef ze gewoon liggen. Ze vond de temperatuur in deze schaduw prima, gemengd met het feit dat ze soms werd verfrist door de waterdruppels uit de fontein, die soms op haar rug en kop landden. Haar staart bewoog een paar keer heen en weer op de betegelde grond, totdat de geur sterk werd en een snauwend geluid achter zich hoorde. Een zucht werd hoorbaar en haar ogen rolden door haar kassen.

‘Wat moet jij hier?’ Haar oren bewogen door het geluid. Haar bovenlip trok zich even omhoog. Toen duwde ze haar lichaam omhoog met haar voorpoten, en draaide op haar achterwerk een halve slag, waardoor ze recht in de ogen keek van een teef. Zelfde grote, zelfde bouw, ander ras. Haar hoofd kantelde zich, haar blik op de teef houdend. Haar lichaam inspecterend, onderzoekend, alsof ze net zo'n mens was die hier in overvloed rond krioelden. Een spottend lachje, een grinnikte deed de lucht trillen. ‘Hetzelfde als jij, ben ik bang, milady.’ Haar tong gleed even langs haar lippen. ‘Echter, ben ik deze imbecielen van een mensen aan het bekijken, dat is lachen jong, moet je die hulpeloze puppy's zien die er aan een touwtje achteraan wandelen!’ grinnikte ze vol leedvermaak. Ze had geen medelijden, ze moesten maar zelfmedelijden hebben.

Liarth keek de teef vervolgens weer aan. ‘Waarom zo'n knorrig kopje, milady?’ Haar kop kantelde weer een beetje, haar ogen onderzoekend in de hare. Als ze dacht dat ze haar kon wegjagen, pech. Ze bleef hier net zo lang zitten, dan moest ze zelf maar een ander plekje zoeken. Deze was helaas bezet.

Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.biz
Vegas
Admin
Vegas


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptyvr 8 jun - 8:52

Met dichtgeknepen ogen staarde Vegas naar de achterkant van het teefje, wachtend op enige reactie. Zelf was ze voorbereid op alles en had haar bovenlip vervaarlijk opgetrokken, terwijl haar oren in haar nek lagen. Op deze manier wilde ze aangeven dat er niet met haar gestold kon worden. Het logge beest voor haar bewoog langzaam, alsof deze vertraagd was door de zon. "Hetzelfde als jij, ben ik bang, milady," was het antwoord na een korte inspectie. Vegas snoof arrogant. Ze hield er niet zo van als er zo luchtig werd gereageerd wanneer ze zelf niet al te vrolijke bedoelingen had. Het maakte haar alleen maar meer geïrriteerd. Voor ze een snauwend antwoord terug kon kaatsen, praatte het teefje verder. "Echter, ben ik deze imbecielen van een mensen aan het bekijken, dat is lachen jong, moet je die hulpeloze puppy's zien die er aan een touwtje achteraan wandelen!" Vegas kneep haar ogen wantrouwend samen, maar kon het niet laten om voor enkele seconden een glimlach op haar snoet te laten verschijnen. Honden met een hekel aan mensen, daar kon ze het vaak gelijk al mee vinden. Maar iets aan de teef voor haar zorgde ervoor dat het plezier bij Vegas niet lang bleef. Waarschijnlijk door het feit dat het teefje haar plekje had ingepikt, en niet van plan leek te zijn het te verlaten. "Waarom zo'n knorrig kopje, milady?' De Australische herder liet haar mond tot een streep vormen en staarde pissig in de ogen van haar gesprekspartner. "Omdat een of andere olifant niet van plan lijkt te zijn haar bevallige kontje op te tillen om deze een paar meter verderop weer neer te laten vallen," gromde ze. Met haar kop knikte ze naar de winkels die aan de zijkant van het plein een nog kleine schaduw over de stenen wierp. Het was te smal voor die mollige mensen om erin te lopen, maar voor het teefje zou het een prima plaats zijn om te gaan liggen. Lekker ver weg bij Vegas en haar geliefde plekje uit de buurt. "En even voor de duidelijkheid, die olifant ben jij. Voor je me probeert te trollen met een of andere flauwe of sarcastische opmerking." Het teefje rolde kort met haar ogen bij de gedachte aan al die opmerkingen die ze wel niet had gekregen als reactie op een snauwende opmerking die ze had gemaakt. Al die honden waren hetzelfde, en ook al was ze van hetzelfde soort, ze vond het maar een stelletje sukkels af en toe.

Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Liarth

Liarth


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 123
Ω : 51

Dog profile
Age: ;; 5 years
Lifestyle: ;; solitair
Partner: ;; WHAHAHA

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptyza 9 jun - 5:12

L I A R T H
God knows what is hiding in those weak and sunken lies
Fiery throng of you muted angels giving love but getting nothing back

Haar gekantelde kop keek het beest aan. Ze kom er eigenlijk bijna wel om lachen, om te zien hoe dit beest, om onbekende redenen, heel pissig op haar was. Het was bijna komisch, hoe ze daar met opgetrokken bovenlip stond, bijna te grommen. Ze was benieuwd naar de redenen. Waarschijnlijk iets sulligs, want waarom zou je in deze hitte nou boos op iemand worden. Ze vond het wel prima in de schaduw.

Direct naar haar eerste zinnetje snoof het beest al, alsof ze compleet tegen haar in was. Was de begroeting "milady" niet goed genoeg voor haar? Moest ze haar madam, je bent zo vreselijk geweldig noemen? Ja dag, ze vond milady al heel vriendelijk. Toen bij haar tweede verhaal, trok de hond haar ogen samen. Een glimlach werd zichtbaar op haar snoet. Liarth trok haar wenkbrauwen op. Hmm, dus zij had dezelfde gedachten over haar en de mensen. En de zielige hondjes die aan een touwtje rond waggelden. Ze glimlachte, haar ogen nog op het teefje gericht. Maar waar bleef de redenen. Waar bleven ze moppie? Het antwoord zou ze krijgen bij de derde zin.

Liarth hoorde zichzelf nog: "Waarom zo'n knorrig kopje, milady?" zeggen. Het beest keek enorm pissig in haar ogen. Ze had met onbekende redenen iemand behoorlijk pissig gemaakt. En ze vond het grappig, enorm komisch gewoon. Ze kon een gegrinnik niet onderdrukken bij het zien van haar blik. Hoewel ze het slecht bedoelde, maakte het totaal geen indruk op haar. Het enige wat ze deed was lachen. Wat was ze zielig. Je zou er bijna medelijden van krijgen. "Omdat een of andere olifant niet van plan lijkt te zijn haar bevallige kontje op te tillen om deze een paar meter verderop weer neer te laten vallen," kwam er grommend als antwoord vanaf. Haar wenkbrauwen trokken zich op. Ze volgde haar blik naar de winkels, waar nog een beetje schaduw te vinden was. Toen keek ze haar weer aan, een vragende blik in haar ogen. Ze zocht om meer informatie. Dit was niet genoeg. "Haar bevallige kontje" deed haar nergens een belletje rinkelen.

"En even voor de duidelijkheid, die olifant ben jij. Voor je me probeert te trollen met een of andere flauwe of sarcastische opmerking." Daar was het. Liarth moest hier weg! Aáh! Helaas, geen mogelijkheid tot. Geen sarcastische of flauwe opmerking? Helaas moppie, dat was te ver gezocht. Teveel van haar gevraagd. Ze zakte door haar voorpoten en ging weer lui liggen. ‘Sorry milady, ik lig hier príma. Ik was hier eerder, dus helaas. Dit plekje is bezet.’ Ze kon het niet laten op plagerig haar mond wijd open te sperren en te gapen. Ze sloot haar ogen, vervolgens opende ze weer één. ‘Dus milady, wat doe je hier nog? Tjoptjop. Je wees me een mooi plekje aan in de schaduw, ga daar dan lekker liggen. Til je eigen bevallige kontje eens op.’ Ze sloot haar andere oog weer. Het was om te plagen. Nogmaals gaapte ze en ging uitgebreid in de schaduw liggen. Ze rolde op haar zij, rekte eens lekker uit. Ze smakte nog eens een paar keer. Maar ondanks ze niks zag, haar oren en neus waren op haar hoede. Om aanvallen alsnog aan zien te komen.


Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.biz
Vegas
Admin
Vegas


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptyza 9 jun - 23:57

Vegas kon het sarcasme van het teefje bijna ruiken. Het leek alsof ze haar expres leek te willen irriteren door te doen alsof ze een of ander hersenloos beestje was. Waarom deed de border collie er zo moeilijk over? Gewoon opstaan, weglopen, hupsakee. Geen gezeur meer van een snauwerig teefje, een eigen plekje in de schaduw dicht bij het menseneten... Maar nee hoor, mevrouw moest zo nodig een spelletje spelen. "Sorry milady, ik lig hier príma," kirde ze. "Ik was hier eerder, dus helaas. Dit plekje is bezet." Vegas staarde met een lege uitdrukking naar het beest voor haar dat verwaand gaapte en het zich vervolgens weer comfortabel maakte op de tegels, op háár plekje. "Dus milady, wat doe je hier nog? Tjoptjop. Je wees me een mooi plekje aan in de schaduw, ga daar dan lekker liggen. Til je eigen bevallige kontje eens op." Een zucht verliet haar bek, maar Vegas verplaatste niet. Een paar opties schoten door haar hoofd. Ze kon doorgaan met deze discussie, die ze uiteindelijk toch niet zou winnen aangezien beide honden qua koppigheid aan elkaar gewaagd leken. Zelf weggaan was geen optie, dit was de plek waar ze van plan was om te gaan liggen toen ze wakker werd, dus ze zou nergens anders plaats nemen. Vegas kon ook flink uit kunnen halen naar het teefje, maar hier zat wel een gevaar achter. Ze wist namelijk van honden met een force, een of andere mysterieuze kracht die enkele honden bezaten. Zelf had ze er geen, en ze vond het ook nog steeds moeilijk om de honden met force te kunnen onderscheiden van de honden zonder force. Dit ook vooral omdat het haar best moeilijk werd gemaakt, aangezien honden met een force geen speciale kenmerken hadden die ze onderscheidden van andere honden. Niet dat Vegas bang was voor een beetje magisch getover, maar ze kon niet ruiken hoe sterk de force zou kunnen zijn en of de gebruiker ervan zijn force wel een beetje onder controle had. Dan toch maar een flinke woordenstrijd? "Probeer me nou niet te irriteren, oké? En speel niet zo'n dom spelletje." Vegas gaf het teefje een zachte duw tegen haar kop zodat deze haar ogen zou openen. Ze hield er namelijk niet zo van om tegen iemand te praten als ze er niet zeker van was of er wel geluisterd werd. "Als je niet van plan bent op te staan, doe me dan in ieder geval een ander pleziertje. Schuif dat kleverige lichaam van je een stukje opzij zodat ik ook een beetje in de schaduw van de fontein kan liggen. Thanks in advance." De Australische herder zette twee passen zodat ze naast het volhardende teefje te staan kwam. Als dat beest nou even haar bos haren wilde verplaatsen, kon ze zich hier neer laten vallen. Ze zou proberen zich zoveel mogelijk van de buitenwereld af te sluiten zodat ze zelf zou denken dat ze alleen was, in plaats van dat ze haar plekje met een ander deelde, waar ze liever niet aan dacht. Het moest maar.

Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Liarth

Liarth


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 123
Ω : 51

Dog profile
Age: ;; 5 years
Lifestyle: ;; solitair
Partner: ;; WHAHAHA

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptydi 14 aug - 9:42

Toen ze het mormel duidelijk had gemaakt dat zíj moest oprotten, had het diertje daar helaas andere gedachten over. Waarom deed ze zo moeilijk. Zij was hier gewoon eerst. Dat was eerlijk. En als er één van de twee mocht liggen, dan was zij het. Waarom dacht ze gewoon niet even logisch na, las ze de etiquette een keertje. Deed ze iets aan haar manieren en wandelde gewoon verder op zoek naar een ander plekje. Dat plekje waar die mensen en alles uitstroomden. Wat was het probleem.
Het beest zuchtte toen zij het had duidelijk gemaakt. Het dier bleef stug op haar plek zitten. Ze imiteerde haar en zuchtte ook, maar dan wel ik weet niet hoe vaak overdrevener. Ze deed weer een oog open en keek naar het dier, maar ze sloot hem vrijwel direct weer. Het was alleen maar afwachten wat ze zou doen. Want ze had geen woorden meer klaar liggen. Waarschijnlijk had ze haar uitgedist. Bam! Weer een discussie gewonnen. Ze grinnikte. Maar nog altijd bewoog het dier niet van d'r plek. Waarschijnlijk dacht ze na hoe ze haar het beste kon aanvallen. Ze stond al helemaal gereed op een aanval. Dieren die het niet met woorden af konden gingen meestal geweld gebruiken. Dat was het. Ze konden hun woede gewoon niet onder controle houden, en dus vielen ze aan. Sommigen, vreselijke, magische honden gebruikten direct één of andere gemene force. Ze had wel eens te maken gehad met een pijnlijke aanval, waarin ze zelf weerloos werd gebracht. Misschien had deze miep wel een gemene force, en was ze nu aan het uitstippelen hoe ze het beste een bliksemschicht op d'r af kon vuren.
Maar in plaats daar van voelde ze de neus van het beest tegen haar kop. Ze opende haar ogen en keek in het gezicht van de teef. "Probeer me nou niet te irriteren, oké? En speel niet zo'n dom spelletje." Ze deed na alsof ze heel hard moest nadenken. ‘Sorry, maar dan heb ik veel te weinig lol,’ zei ze alsof het heel serieus was. Ze zou haar zeker niet ophouden te irriteren. Dat was gewoon grappig. "Als je niet van plan bent op te staan, doe me dan in ieder geval een ander pleziertje. Schuif dat kleverige lichaam van je een stukje opzij zodat ik ook een beetje in de schaduw van de fontein kan liggen. Thanks in advance." Aah, ze wilde een compromis sluiten. Ze keek haar even aan, toen schoot er een glimlachje op haar gezicht. ‘Wil je zo graag hier liggen?’ zei ze met speelse oogjes. Ze schudde even lachend haar hoofd. De teef stond inmiddels naast haar. Toch schoof ze haar achterwerk een beetje opzij zodat er ruimte ontstond in de schaduw. Ze rolde op haar buik en strekte haar voorpoten voor zich uit, haar kop inmiddels weer geheven.
Het beest zou waarschijnlijk snel haar plaats maken in de schaduw. Ze volgde haar bewegingen. ‘Dus,’ zei ze toen. Ze keek naar het teefje. Haar hazelnootgekleurde ogen keken haar aan. ‘Ik heet Liarth,’ stelde ze zichzelf toen voor. Haar hoofd liet ze op haar voorpoten rusten. Vanuit haar ooghoeken keek ze naar de andere teef. ‘En jij?’
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.biz
Vegas
Admin
Vegas


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 1602
Ω : 385

Dog profile
Age: 4 years
Lifestyle: Guess I'm on my own again
Partner: Love. Naah, thanks.

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptydi 14 aug - 22:46

Blegh, oké, het was nu officieel. Vegas moest niets hebben van dit teefje. Ze was net zo koppig als zijzelf, wel wat sarcastischer, maar ze was zeker geen materiaal waar de Australische herder vaker mee om zou kunnen gaan. Dat zou toch alleen maar uitlopen op chagrijnige, irritante woordenwisselingen. "Sorry, maar dan heb ik veel te weinig lol." Wéér zo'n opmerking waarvan Vegas niet wist hoe ze erop moest reageren, aangezien zij meestal degene was die een snijdende opmerking maakte. Het voelde verschrikkelijk om zich in de positie van haar eigen slachtoffers te bevinden. Ze wist nu in ieder geval wel hoe zij zich voelden met Vegas tegenover zich, niet dat het haar wat aanging.
Maar uiteindelijk maakte het teefje, met een speelse glimlach op haar gezicht, plaats voor Vegas. Eigenlijk had ze niet zoveel behoefte meer om hier te gaan liggen, wetend dat ze zich dan gewonnen zou geven aan het geplaag van de border collie. Ze twijfelde dus ook, maar liet zich uiteindelijk toch in het vrijgekomen plekje schaduw vallen. Meteen voelde ze de heerlijk aangename koelte van de tegels, die de hitte van de zon hadden weten te ontkomen. Het zou bijna een perfecte middag kunnen worden, maar dat teefje naast haar verpestte het ideale idee.
Humeurig wendde Vegas haar kop af nadat ze een minachtende blik had gestuurd naar haar schaduwpartner, en daarna liet ze hem op haar voorpoten rusten. Ze sloot haar ogen en dwong alles om zich heen te vergeten. Ze kon wel wat slaap gebruiken na deze vernedering. Maar het border collie teefje leek hier anders over te denken. Ze begon zichzelf voor te stellen, vroeg daarna naar Vegas' naam. Ugh, was dit echt nodig? Ze voelde de blik van Liarth in haar vacht prikken, maar het kon ook haar verbeelding zijn. Nou, rust zou ze vandaag waarschijnlijk niet krijgen. "Mij noemen ze Vegas," mompelde ze, nog steeds haar blik nukkig afgewend houdend. "Dat zou je toch moeten weten als je hier vaker bij de fontein komt. De meeste honden wéten dat dit mijn plek is." Nu draaide ze kort haar kop naar Liarth, kneep haar ogen wantrouwend samen, en draaide hem daarna weer weg. Ze veranderde haar houding en draaide op haar rug, om het andere teefje duidelijk te maken dat ze niet in was voor een gesprek. Maar Vegas verwachtte niet echt dat ze zich daaraan zou storen, en dat ze waarschijnlijk met dat gemaakte, vrolijke stemmetje door zou hameren.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://boundless.actieforum.com
Liarth

Liarth


// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} 2upzi21
Posts : 123
Ω : 51

Dog profile
Age: ;; 5 years
Lifestyle: ;; solitair
Partner: ;; WHAHAHA

// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Emptydi 28 aug - 5:21

Ze was het teefje behoorlijk aan het uitdissen. Steeds als zij een opmerking maakte, was de Australische herder weer stil. Steeds kreeg ze meer en meer plezier in het teefje, en het teefje leek steeds meer geïrriteerder te worden. En dat moest ze niet doen, het was haar eigen stomme schuld. Ze wist nu hoe ze het teefje te pakken kreeg.
Ze vond het helemaal niet meer erg om haar plek te delen met deze teef. Het zou een "leuk" gesprek kunnen worden. Leuk in haar eigen voordeel, dat natuurlijk wel. Ze zou ervoor zorgen dat het teefje het helemaal niet naar haar zin zou krijgen. Dat had ze nu al niet, aangezien ze duidelijk zat te dubben of ze nou wel of niet zich naast haar in de schaduw zou laten vallen. Uiteindelijk plofte het lichaam op de tegels naast haar. Vrijwel direct wendde ze haar kop van haar af, nadat ze een lelijke blik naar haar had geworpen. Een speelse grijns verscheen op haar gezicht. Eigenlijk zou ze haar nu vervelend moeten gaan poken, maar dat deed ze maar niet. Ze grinnikte. Ze hield haar kop vrolijk opgeheven.
Het dier leek niet tevreden toen ze zich voorstelde en om haar naam vroeg. Dat maakte haar alleen maar blijer, des te meer ze op haar zou door hameren. Het teefje stelde zich voor als Vegas. Ze had haar niet aangekeken terwijl ze dat zei. ‘Niet echt vriendelijk om honden niet aan te kijken terwijl je met ze praat, doe je dat altijd?’ Vroeg ze toen quasi onwetend. ‘Waar zijn je manieren?’ vroeg ze toen door op hetzelfde vrolijke toontje.
Het leek alsof Vegas haar begreep want direct bij de volgende zin hief ze haar kop op en keek haar aan. Wel met een extreem chagrijnige kop, maar dat maakte niet uit. Haar manieren waren gevorderd. "Dat zou je toch moeten weten als je hier vaker bij de fontein komt. De meeste honden wéten dat dit mijn plek is." Ze lachte hardop. Haar gezicht werd daarna wat vuriger. ‘Er staat niet dat je dit gebied hebt geclaimd. Er staat geen bordje "eigendom van Vegas".’ Vegas had haar hoofd allang weer afgewend. Al veranderde ze haar houding meer. Ze wilde geen gesprek, maar dat was dan jammer. ‘Daarbij, ik ben niet 'de meeste honden',’ kirde ze verder. ‘Ik heb evenveel recht op deze plek. Je kan zeggen wat je wil tegen 'de meeste honden', maar bij mij werkt dat niet, milady.’ Het laatste woord spuugde ze bijna uit. Op een of andere manier werd zij nu wat knorriger. Wie dacht ze wel niet wie ze was? Ze was niet de fucking koningin. ‘Je moet blíj zijn dat ik dit plekje met je wil delen. Ik ben de hele tijd extreem vriendelijk geweest, en jij krijgt die knorrige uitdrukking maar niet van je gezicht!’ Ze rolde met haar ogen en toen wendde zij voor het eerst haar kop echt af. Een beetje vloekend legde ze haar kop weer op haar poten en sloot haar ogen. Nu had ze misschien een beetje slecht gereageerd. Misschien kon Vegas haar nu terug pakken. Maar wat ze ook deed, ze wist dat ze haar makkelijk aankon.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.biz
Gesponsorde inhoud





// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty
BerichtOnderwerp: Re: // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}   // Those weak and sunken lies {{ V E G A S }} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
// Those weak and sunken lies {{ V E G A S }}
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Boundless :: HOME, SWEET HOME :: FOUNTAIN-
Ga naar: