ARGH! LOOP TOCH EENS DOOR MORMEL! Waarom zit ik in hemelsnaam in het hoofd van een of andere reusachtige hond die ondanks zijn grote poten niet door kan lopen? WAAROM IK? Heeft niemand dan meedelijden met me? Magic gromde zachtjes. Als er iemand medelijden moet krijgen ben ík dat. Magic schudde zijn grote hoofd. Bélachelijk was het. Hij werd helemaal kriegel van die twee. Nou ja, Douglass viel nog wel mee, alleen die Paramilla was verschrikkelijk, altijd maar commentaar hebben op hem, op Douglass en op andere onbekende honden. Soms was hij van mening dat die andere honden wel geluk hadden dat ze Paramilla niet konden verstaan. Waarom kon hij ze eigenlijk verstaan? Hij mocht ze niet eens, ze waren behoorlijk gemeen. Paramilla was meer het gemene type van 'iedereen die je tegenkomt de grond inslaan.' Douglas was minder erg, hij zei niet veel, was kalm, maar vriendelijk was een heel anders woord en daarbij kwam ook nog kijken dat hij ook niet echt zuinig was met zijn kritiek. Hij was minder gemeen, sterker nog, hij was aardig, vriendelijk, hij was goed, zij waren neutraal/slecht en dan nog moest hij ze in zijn hoofd hebben? Het was niet eerlijk! Het leven is niet eerlijk! Net als de wereld. Magic schudde krachtig zijn hoofd bij de woorden van Douglas. Correctie, júllie zijn niet eerlijk.
~Nog niet af~
Index 
