Playing in the park (open voor iedereen)

Maiya had haar focus op de bal die haar baasin in haar handen had, een gele tennis bal Maiya's favoriet. Haar baasin gooide de bal ver weg en Maiya rende erachteraan. Ze bleef kijken naar de bal en ze sprong omhoog. Ze ving de bal in de lucht en kwam weer zachtjes op de grond terecht. Ze zon maakte haar vacht warm. Maiya rende terug naar haar baasje met de bal, heel vrolijk. Maiya begon te hijgen. het was 35 graden een erg warme dag dus. Nienke deed de bal in haar zak "Maiya...Vrij"Zei ze. Maiya trippelde door het park op zoek naar wat vriendjes.....

Een bal! Zelox zag hoe een bal in de lucht werd geschoten, door wie zag ze dan weer niet. Misschien was het een baasje of baasin. Zelox verstopte zich tussen de struiken om niet gezien te worden. Zelox was bruin en paste goed bij te takken waar ze zich verstopt had, daardoor zou de andere hond haar niet kunnen zien. Maar heel misschien zou de hond haar wel kunnen ruiken, maar dat komt omdat ze een zwerfpup is. Wassen heeft ze geen tijd voor, overleven! Dat was het belangerijkst. Kom een slechte hond tegen en ze was dood! Ze zag dat het hondje een beetje zoekend rondkeek naar levende voorwerpen. Zelox drukte zichzelf nog verder naar de grond waardoor zij nogminder te zien was. Hatsjie! De pup nieste en het was luidt te horen. Waarschijnlijk kon de andere hond het wel horen

Laag bij de grond, oren in de lucht, staart dominant in de lucht. Hij had het al van verre geroken. Een teefje en een... iets. Het rook jong, nog onschuldig, nog alsof Bruce er wel om mee zou willen gaan. Oudere honden stonden hem allang niet meer zo aan. Oudere honden maakte hem gek, zorgde ervoor dat hij hun keel door wou bijten, ze wou vermoorden, dat ze enkel nog maar een laatste stuiptrekken konden maken en voor de rest... geen acties meer hadden in dit leven.
Bruce fronste zijn wenkbrauwen. Zo'n behoefte kwam vaak bij hem op, vooral als hij andere reuen tegenkwam. En het gebeurde al helemaal als ze dominant over hém probeerde te doen. Hij wou niet beweren dat hij een onuitstaanbare hond was, dat hij gemeen was en dat hij liever voor vechten koos dan voor vriendschap, maar er zat bij hem een of andere contactstoornis die maakte dat elke reu, dominant of niet, bevochten moest worden. Het was misschien iets natuurlijks, maar dat kon Bruce niet weten.
Nog voor hij de andere honden zag, had hij ze dus al geroken. Nu wou hij erop af. Het was al tijden geleden dat hij sociale contacten met honden had gehad. Ergens had hij het ook angstvallig vermeden, bang voor de realiteit. Bang voor het geslacht. Het vechten wierp niet bepaald zijn vruchten af en Bruce zijn conditie was niet echt best op het moment. Zijn conditie was zelfs erg... slecht te noemen. Hij had wonden over zijn hele lichaam en gewrichtsproblemen speelden al bij hem op. Maar de wonden waren in ieder geval al dicht, het bloedde niet meer. Soms als hij er met iets tegenaan stootte, kefte hij van de pijn, maar beet daarna zijn kaken flink op elkaar om niet al te veel te laten horen. Hij was een moedige, dappere hond, vond hij. En zo moest ie overkomen ook.
"Maiya, vrij!" werd er geroepen. Oh ja. Bruce was in een park, waar ook mensen waren. En Bruce was een zwerfhond. ... Tja. Mensen waren niet echt zijn favoriete bezigheid.
Met zijn staart hoog in de lucht kwam hij aangelopen, op zijn gemakje, en zag hoe de hond die Maiya moest heten, door het park struinde. Het rook als een teefje. Als vanzelf begon hij te kwispelen, begon levendiger te worden en op een opgewekt drafje liep hij op haar af. Nieuwsgierig en met zijn hoofd hoog begon hij aan haar te snuffelen. Het was aan haar. Koos ze ervoor om de strijd te beginnen door dominant te doen, of was ze bereid om de onderdanigheid te kiezen? Helaas zat er bij Bruce geen gulden middenweg.