Every breath you take.

Posts : 16 Ω : 2 Dog profile Age: Lifestyle: Partner:

' Every breath you take
Every move you make
Every bond you break
Every step you take
Ill be watching you '

Lavitia was hier nu eindelijk in bounty aangekomen, en dat voelde goed, hier zou ze haar zoektoch naar haar broertje voortzetten. Haar ogen vielen over de grote Vallei die voor haar lag, als ze dit allemaal zou moeten onderzoeken zou ze nog wel even onderweg zijn. Ze stond op een omgevallen boomstronk, haar snuit ging even langs het mos dat er op groeide. Het ruikte niet echt vies, maar ook niet heel erg fris. Lavitia tuurde over de vallei, zag honderd en een verschillende soorten met bloemen, ja ze wist het zeker, dit zou haar thuis worden, maar eerst moest ze haar broertje zoeken die hier heen was vertrokken. Met een sierlijke sprong stond de teef op de grond waarna ze op een drafje het dal in vertrok.

Toen ze bij een kabbelend beekje aankwam, stond ze even stil. Ze liep met haar kop laag op het beekje af. Haar tong ging eventjes door het water heen, waarna ze haar tong snel weer terug trok, brr, wat was dat water toch koud. Voorzichtig zette Lavitia haar voorpoten in het water. Ze voelde het water langs haar poten stromen en dat was een heerlijk rustgevend gevoel. Toen liep ze wat verder het beekje in waardoor ze tot haar middel in het water kwam te staan. Ze nam nog een paar slokken van het koude water, en stapte toen weer uit het beekje. Ze besloot na een tijdje gelopen te hebben even onder een boom te gaan liggen, ze had haar kop op haar poten gelegd, en bleef zo liggen, ze wou eigenlijk ook even een tijdje gaan slapen, maar haar oren stonden ineens rechtop, toen ze iets hoorde in de verte.

~ Für mich und Ginger ~

>>GINGER<<

Ginger liep daar maar wat. Hij had het zoals gewoonlijk erg warm, maar dat had hij ook bijna altijd. Al een paar weken was hij opzoek naar haar zus Lavitia. Ginger wist niet wanneer ze zou komen. Het het belangrijkste waar ze zou komen. Het werd dus een lange zoektocht voor hem. Maar hij deed het met plezier. Hij had haar allen gekent toen zij beide nog erg jong waren. En hadden elkaar verlaten als pup. Hij wist nog altijd niet precies waarom. Het had eigenlijk niet echt zo'n zijn reden. Het was gewoon zo gelopen. Maar nu, nu verlangde hij er naar haar weer te zien sinds tijden. Want ja, het bleef zijn vertrouwde zus waar hij altijd van zou houden. Hopelijk dacht zij zo ook over hem. Vroeger hadden ze het misschien niet zo heel goed met elkaar kunnen vinden. Maar dat veranderde al snel. Nu zou de band nog sterker zijn, tenminste, dit hoopte Ginger alleen maar.

Ginger bevond zich na een tijdje in een soort van bos. Allemaal boomstammen stonden hem in de weg. Net mensen, alleen dan van de natuur. Mensen stonden je ook altijd in de weg, maar boomstammen, daar had hij nog nooit aan gehad. Met zijn voorpootjes stapte hij over een bruine, grote boomstammen, zijn achterpoten die achter hem aan huppelde. Zo ging het maar door. Uiteindelijk was hij toch wel weer moe, vooral met de warmte die hij met zich meedroeg. Met zijn tong uit zijn bek, en zwaar hijgend, liep het reu'tje verder. Veder opzoek naar zijn zus Lavitia.
Na een tijdje lopen kwam Ginger dan eindelijk bij een soort van beekje aan. Tenminste, hij stond er een afstandje van af. Daar zat iemand in het water, was ze dat nou echt? Ginger kon het gewoon bijna niet geloven. Na al die jaren staat zijn zus gewoon recht voor hem. ''Lavitia!'' Hij rende naar haar toe, en sprong in het water. ''Ik heb je gemist!''